Welkom op de website van toerclub Walcheren !
Auteur: Leen Louwerse
lid forum
Aantal berichten: 82
24-02-2014 | Wildert
Onder leiding van Cor snel op het juiste vertrekpunt aangekomen, prachtig zonnig weer, niet veel wind. Raymond, Ronnie, Tom, Cor en ondergetekende hebben er zin in.
Eindelijk weer eens een veldtocht zonder valpartij, vastlopen in de blubber en glibberen.
Bijna meteen na de start een leuk bosje met reuze wasbord, zeer technisch, veel bochten en ik dacht al als dit 40 km gaat duren dan wordt het een van de zwaarste tochten maar dat was niet het geval. Daar in het bos verlies ik mijn teller.
Deze keer een route met veel verhard, ook goed berijdbare zandwegen dus zeer snel parcours, de bosgedeelten vaak op Nederlands grondgebied mooi, goed te berijden.
Na ongeveer 20 km dicht bij de manege van Huibergen de stop, gevoelsmatig al na korte tijd.
We gaan verder en komen dan weer in de Brabantse bossen met veel herkenbare paden van voorgaande tochten. Na het passeren van een trekker gaan we de mist in, een pijl gemist dus een stukje terug, redelijk snel de route terug gevonden.
Nu een zeer lang stuk verhard, wind tegen langs de Kalmthoutse Heide, Raymond en Ronnie doen hier het zware werk voor mij. Als we weer het bos ingaan verliest Raymond iets uit zijn gereedschap bidon, het deksel is verdwenen. Ook niet meer te vinden als hij terug gaat.
Aan het eind van de rit weer door het bosje met het fikse wasbord, een pittig eindstuk. Na 40 km komen we allemaal nog fris aan, Tom en Cor zitten in de vertrekzaal al op ons te wachten.
De evaluatie verloopt soepel wel onder bombardement van gevouwen vliegtuigjes die enkele zeer jeugdige deelnemers vanaf het toneel de zaal inwerpen. Een mooie, snelle tocht, prachtig weer, we kijken alweer uit naar de volgende.
Leen L
Kijk eens hoe ik ga!
Onder leiding van Cor snel op het juiste vertrekpunt aangekomen, prachtig zonnig weer, niet veel wind. Raymond, Ronnie, Tom, Cor en ondergetekende hebben er zin in.
Eindelijk weer eens een veldtocht zonder valpartij, vastlopen in de blubber en glibberen.
Bijna meteen na de start een leuk bosje met reuze wasbord, zeer technisch, veel bochten en ik dacht al als dit 40 km gaat duren dan wordt het een van de zwaarste tochten maar dat was niet het geval. Daar in het bos verlies ik mijn teller.
Deze keer een route met veel verhard, ook goed berijdbare zandwegen dus zeer snel parcours, de bosgedeelten vaak op Nederlands grondgebied mooi, goed te berijden.
Na ongeveer 20 km dicht bij de manege van Huibergen de stop, gevoelsmatig al na korte tijd.
We gaan verder en komen dan weer in de Brabantse bossen met veel herkenbare paden van voorgaande tochten. Na het passeren van een trekker gaan we de mist in, een pijl gemist dus een stukje terug, redelijk snel de route terug gevonden.
Nu een zeer lang stuk verhard, wind tegen langs de Kalmthoutse Heide, Raymond en Ronnie doen hier het zware werk voor mij. Als we weer het bos ingaan verliest Raymond iets uit zijn gereedschap bidon, het deksel is verdwenen. Ook niet meer te vinden als hij terug gaat.
Aan het eind van de rit weer door het bosje met het fikse wasbord, een pittig eindstuk. Na 40 km komen we allemaal nog fris aan, Tom en Cor zitten in de vertrekzaal al op ons te wachten.
De evaluatie verloopt soepel wel onder bombardement van gevouwen vliegtuigjes die enkele zeer jeugdige deelnemers vanaf het toneel de zaal inwerpen. Een mooie, snelle tocht, prachtig weer, we kijken alweer uit naar de volgende.
Leen L
Kijk eens hoe ik ga!