Welkom op de website van toerclub Walcheren !
Hoera! We hebben een jarige!
Auteur: Ronnie Krocké
beheer forum
Aantal berichten: 69
27-04-2014 | Brugge
Brugge.
Weer de traditionele tocht naar Brugge. Een schot in de roos om deze op een zondag te houden, er waren maar liefst 14 leden aanwezig en een tweetal gastrijders. Gelukkig had de gedeputeerde (van Heukelom) geregeld dat er toch nog een afvaart was naar het Vlaanderenland. Als wij nu in ons beleidsplan zetten dat we veelvuldig de overtocht gaan wagen, dan blijft het schip misschien in de vaart.
Het was uiteraard fris weer op Walcheren, natuurlijk werd het tijdens het varen steeds warmer en vanzelfsprekend was het in Breskens snikheet.
In Breskens werd door de toercommissie een zestal rijders aangewezen die het kopwerk tijdens deze editie moesten verrichten.
Heel er goed dat daarover niet werd getwist, gewoon opdrachten meegeven, daarbij zijn onze leden het meest mee gebaat.
Al dat zogenaamde meedenken. De klassieker kon een aanvang nemen met een doorkomst door het fabuleuze (het woord van het jaar in 2014) Breskens. Sommige woningen zijn daar monumentaal verklaard omdat er een bekende bewoner in is verwerkt, maar ja, langs dat huis kan niet ieder jaar worden gefietst met al die GPS-systemen. Ondertussen in het vlakke land aanbeland, omzoomd met allemaal bossen, bleek dat dat de tocht goed was voorbereid. M.a.w. eerst was deze klassieker nagefietst door de commissieleden zodat we niet voor afgesloten wegen kwamen te staan. Een omleiding wordt dan geregeld in Vlaanderen met gele borden, dat zie je nergens in Nederland. Via het landelijke IJzendijke kwamen we terecht in het gehucht Turkije waar premier Erdogan ons een stopteken gaf. Allerlei systemen, zoals GPS, facebook, twitteren, hyves enz. moesten worden uitgeschakeld was zijn vermelding vooraleer we verder mochten fietsen. Op die man ga ik stemmen de volgende ronde.
Onderwijl kwam het land België in zicht, gelukkig dient men hiertoe niet de grenspaal te raadplegen, het asfalt wordt immers een stuk beter.
Onze smalle banden zoefden over Vlaanderen. Tussendoor de opmerking dat we geen pech hebben gehad deze editie, een wonder als men beseft hoe sommige buitenbanden er uit zagen.
Het tempo was strak, niet te hard, maar precies goed. Het was wel de snelste rit naar Brugge toe die ik heb meegemaakt. Het blijkt echter dat tegenwoordig een ieder lid van de TC Walcheren een uitgebalanceerd leven leidt, niemand kwam in de problemen de gehele tocht.
Een ieder (???) zag er dan ook afgetraind uit. Via allerlei ezels, ganzen, mussen reden we door de plaatsen heen.
Uiteraard is de TC Walcheren een club die de verkeersspelregels goed in acht neemt, keurig achter elkaar fietsend hebben we er deze klassieker ook weer voor gezorgd dat er maandag geen brieven staan vermeld in de rubriek "lezers schrijven" over die wegpiraten (racefietsers) die denken dat ze zich alles kunnen veroorloven. Er werd zelfs gebeld, de hand uitgestoken en zeer beleefd over de fietspaden gereden.
Brugge in zicht en vervolgens na een dertigtal gelegenheden te zijn gepasseerd belanden we in Damme.
Een zware tegenvaller, een oude bedienster die zonder humor alles serveerde. En ook haar dochter was nergens te bekennen.
Gelukkig wist onze gastrijder een bakker waar het heerlijk smullen was. En achter de toog een buitengewoon aardige vrouw in al haar doen en laten, jong, zeg maar mijn leeftijd. Ik kan niet wachten om weer opnieuw naar Damme te mogen gaan.
Na de consumpties, moet ik zeggen dat we een grappige en toffe penningmeester hebben. Dus voor de volgende evenementen : Gewoon de geldbeurs thuislaten.
Na de rust het smalle zadel weer bestegen, en in gezwinde spoed langs het magnifieke kanaal richting Nederland. Eénmaal in dat Koninkrijk aangekomen werd het plaveisel weer treurig, in St. Anna ter Muiden weer kinderkopjes. Onderweg zagen we dat de crisis in dit gedeelte van Nederland niet meer aanwezig is, volop ontwikkelingen ten gunste van het armere Walcheren.
Via het grandioze Groede pedaleerden we weer naar de boot. Gelukkig hebben we bij de TC Walcheren oortjes in ons bezit, dus we wisten hoe hard we moesten rijden om precies deze overtocht te kunnen halen.
We waren dan ook zeer tijdig in Vlissingen en door deze tijdigheid had bijna niemand meer tijd om nog iets te nuttigen, immers thuis wachtte de lof van de bazin met de prachtige opmerking van : "Ben je nu al thuis, de buurman is nog niet weg".
Drie leden en een gastrijder hebben Koko nog rijker gemaakt, vier Leffe's donker, twee Hoegaardens blond en twee milkshakes aardbeien.
Je kan zien dat de schrijver van dit epistel les uit zijn vorige verslagen heeft gehaald, vandaar dit heel erg serieus verslag en de belangrijkste mededeling: Een ieder dank voor de gezellige, prettige en sociale tocht. Een perfecte dag in allerlei opzichten door ieders inzet.
Complimenten voor de TC Walcheren !!!!!
Ronnie.
Brugge.
Weer de traditionele tocht naar Brugge. Een schot in de roos om deze op een zondag te houden, er waren maar liefst 14 leden aanwezig en een tweetal gastrijders. Gelukkig had de gedeputeerde (van Heukelom) geregeld dat er toch nog een afvaart was naar het Vlaanderenland. Als wij nu in ons beleidsplan zetten dat we veelvuldig de overtocht gaan wagen, dan blijft het schip misschien in de vaart.
Het was uiteraard fris weer op Walcheren, natuurlijk werd het tijdens het varen steeds warmer en vanzelfsprekend was het in Breskens snikheet.
In Breskens werd door de toercommissie een zestal rijders aangewezen die het kopwerk tijdens deze editie moesten verrichten.
Heel er goed dat daarover niet werd getwist, gewoon opdrachten meegeven, daarbij zijn onze leden het meest mee gebaat.
Al dat zogenaamde meedenken. De klassieker kon een aanvang nemen met een doorkomst door het fabuleuze (het woord van het jaar in 2014) Breskens. Sommige woningen zijn daar monumentaal verklaard omdat er een bekende bewoner in is verwerkt, maar ja, langs dat huis kan niet ieder jaar worden gefietst met al die GPS-systemen. Ondertussen in het vlakke land aanbeland, omzoomd met allemaal bossen, bleek dat dat de tocht goed was voorbereid. M.a.w. eerst was deze klassieker nagefietst door de commissieleden zodat we niet voor afgesloten wegen kwamen te staan. Een omleiding wordt dan geregeld in Vlaanderen met gele borden, dat zie je nergens in Nederland. Via het landelijke IJzendijke kwamen we terecht in het gehucht Turkije waar premier Erdogan ons een stopteken gaf. Allerlei systemen, zoals GPS, facebook, twitteren, hyves enz. moesten worden uitgeschakeld was zijn vermelding vooraleer we verder mochten fietsen. Op die man ga ik stemmen de volgende ronde.
Onderwijl kwam het land België in zicht, gelukkig dient men hiertoe niet de grenspaal te raadplegen, het asfalt wordt immers een stuk beter.
Onze smalle banden zoefden over Vlaanderen. Tussendoor de opmerking dat we geen pech hebben gehad deze editie, een wonder als men beseft hoe sommige buitenbanden er uit zagen.
Het tempo was strak, niet te hard, maar precies goed. Het was wel de snelste rit naar Brugge toe die ik heb meegemaakt. Het blijkt echter dat tegenwoordig een ieder lid van de TC Walcheren een uitgebalanceerd leven leidt, niemand kwam in de problemen de gehele tocht.
Een ieder (???) zag er dan ook afgetraind uit. Via allerlei ezels, ganzen, mussen reden we door de plaatsen heen.
Uiteraard is de TC Walcheren een club die de verkeersspelregels goed in acht neemt, keurig achter elkaar fietsend hebben we er deze klassieker ook weer voor gezorgd dat er maandag geen brieven staan vermeld in de rubriek "lezers schrijven" over die wegpiraten (racefietsers) die denken dat ze zich alles kunnen veroorloven. Er werd zelfs gebeld, de hand uitgestoken en zeer beleefd over de fietspaden gereden.
Brugge in zicht en vervolgens na een dertigtal gelegenheden te zijn gepasseerd belanden we in Damme.
Een zware tegenvaller, een oude bedienster die zonder humor alles serveerde. En ook haar dochter was nergens te bekennen.
Gelukkig wist onze gastrijder een bakker waar het heerlijk smullen was. En achter de toog een buitengewoon aardige vrouw in al haar doen en laten, jong, zeg maar mijn leeftijd. Ik kan niet wachten om weer opnieuw naar Damme te mogen gaan.
Na de consumpties, moet ik zeggen dat we een grappige en toffe penningmeester hebben. Dus voor de volgende evenementen : Gewoon de geldbeurs thuislaten.
Na de rust het smalle zadel weer bestegen, en in gezwinde spoed langs het magnifieke kanaal richting Nederland. Eénmaal in dat Koninkrijk aangekomen werd het plaveisel weer treurig, in St. Anna ter Muiden weer kinderkopjes. Onderweg zagen we dat de crisis in dit gedeelte van Nederland niet meer aanwezig is, volop ontwikkelingen ten gunste van het armere Walcheren.
Via het grandioze Groede pedaleerden we weer naar de boot. Gelukkig hebben we bij de TC Walcheren oortjes in ons bezit, dus we wisten hoe hard we moesten rijden om precies deze overtocht te kunnen halen.
We waren dan ook zeer tijdig in Vlissingen en door deze tijdigheid had bijna niemand meer tijd om nog iets te nuttigen, immers thuis wachtte de lof van de bazin met de prachtige opmerking van : "Ben je nu al thuis, de buurman is nog niet weg".
Drie leden en een gastrijder hebben Koko nog rijker gemaakt, vier Leffe's donker, twee Hoegaardens blond en twee milkshakes aardbeien.
Je kan zien dat de schrijver van dit epistel les uit zijn vorige verslagen heeft gehaald, vandaar dit heel erg serieus verslag en de belangrijkste mededeling: Een ieder dank voor de gezellige, prettige en sociale tocht. Een perfecte dag in allerlei opzichten door ieders inzet.
Complimenten voor de TC Walcheren !!!!!
Ronnie.
Auteur: Tom Louwerse
supervisor forum
Aantal berichten: 98
28-04-14 | Brugge
Hoi Ronnie,
Leuk dit verslag te lezen van de rit van en naar Brugge.
Goed dat er aan de grens gewaarschuwd is de moderne data-genererende elektronica uit te zetten. Nog niet iedere smartphone bezitter is hier wellicht van op de hoogte want er worden steeds meer mensen cq. TCW-ers modern.
Ik zag laatst zelfs iemand die een 24 inch waterdichte smartphone uit zijn zak toverde..... stikke modern.
"En achter de toog een buitengewoon aardige vrouw in al haar doen en laten, jong, zeg maar mijn leeftijd. "
Daar had ik graag bij willen zijn.
Alleen jammer dat ik een dagje te vroegen klaar stond om aan deze rit mee te doen.
Mijn warme koerspak aan, lenzen in, boterhammetjes gesmeerd, paspoort bij en banden opgepompt kwam ik er vlak voor vertrek achter dat ik toch beter moet gaan lezen. Ik stond een dag te vroeg klaar!
Toen een uur gewacht en de zaterdagse "voor 12 uur thuis" trainingsronde maar gefietst met de fietsgrootheden Bart en Gerard.
Ik hoop toch nog een keer mee te gaan (als iedereen uitgelachen is).
Groeten Tom
Blubs! Waar is d'r blubs?
Hoi Ronnie,
Leuk dit verslag te lezen van de rit van en naar Brugge.
Goed dat er aan de grens gewaarschuwd is de moderne data-genererende elektronica uit te zetten. Nog niet iedere smartphone bezitter is hier wellicht van op de hoogte want er worden steeds meer mensen cq. TCW-ers modern.
Ik zag laatst zelfs iemand die een 24 inch waterdichte smartphone uit zijn zak toverde..... stikke modern.
"En achter de toog een buitengewoon aardige vrouw in al haar doen en laten, jong, zeg maar mijn leeftijd. "
Daar had ik graag bij willen zijn.
Alleen jammer dat ik een dagje te vroegen klaar stond om aan deze rit mee te doen.
Mijn warme koerspak aan, lenzen in, boterhammetjes gesmeerd, paspoort bij en banden opgepompt kwam ik er vlak voor vertrek achter dat ik toch beter moet gaan lezen. Ik stond een dag te vroeg klaar!
Toen een uur gewacht en de zaterdagse "voor 12 uur thuis" trainingsronde maar gefietst met de fietsgrootheden Bart en Gerard.
Ik hoop toch nog een keer mee te gaan (als iedereen uitgelachen is).
Groeten Tom
Blubs! Waar is d'r blubs?