22-03-2015 | Ename classic.
Op zondag 22 maart 2015 was het dan eindelijk weer zo ver. De eerste klassieker kon gaan plaatsvinden, te weten in Ename. De asfaltcommissie had alle registers uit de kast getrokken om met een hoog niveau leden aan de start te staan. De commissie moet voordat de tocht kon gaan aanvangen al worden gecomplimenteerd. Het vertrek was gesitueerd op het ZEP-terrein te Middelburg. Een enorme vooruitgang vergeleken met de vroegere vertrekplaats te weten Mortiere. Het ZEP-terrein heeft enorme positieve punten. Geen zin op het moment van vertrek, gewoon de sportschool bezoeken die daar in de buurt zit, even honger, dan naar KFC voor een lekkere plofkip. Uiteindelijk waren de volgende leden aanwezig Siem Sensa, Frank Jansen, Tom Syntesi, Michel Stevens, Jan Huissoon, Leen Cube en Ronnie Orbea. Uit het oogpunt van privacy kunnen de echte achternamen niet worden voornoemd. Maar die heeft u als aandachtig lezer van de site al lang kunnen ontcijferen. Nu is het wel zo dat de bovengenoemde verzonnen achternamen niet direct als een voordeel kunnen worden betiteld. Gelukkig is juist deze week het bericht binnengekomen dat de Bike motion te Utrecht vier dagen gaat duren, van vrijdag 16 oktober tot en met 20 oktober 2015. Nadat een ieder was gearriveerd kon de rit worden aangevangen, over snelwegen bij onze zuiderburen waarop de stoplichten soms werken. Met 5.000 deelnemers is het wel een probleem om aan een degelijke parkeerplaats te geraken. Na een zestal parkeergelegenheden te hebben gepasseerd hebben we als brutale Nederlanders gewoon zelf een parkeerplaats opgezet, we hebben hem genoemd parkeerplaats zeven. Wel een privat parking, maar de taal Engels is nooit het sterkste punt geweest in de opleidingen van de leden van de TC Walcheren. Waarschijnlijk snel van school gestuurd. Deze privat parking was eigenlijk volgens allerlei plakkaten bestemd voor werkloosheidsuitkeringen. Maar ja, in Nederland is het volgens onze aller Mark al lang geen crisis neer, dus gewoon neerzetten die automobielen.
De inschrijving geschiedde zeer snel, ook in dit land heeft de computer zijn intrede gedaan. Alleen de samenwerking met die bond in Nederland, genaamd NTFU, schijnt niet te vlotten. Van scan en go, met onze zojuist versterkte kaarten verkregen op de jaarvergadering, had men nog nooit van gehoord.
Een jammerlijk feit was wel dat de aanwezige leden van de TC Walcheren linea recta langs een tafel met allerlei folders liepen zonder daar aandacht aan te schenken. Even ter lering, folders zijn het hoogtepunt van de klassiekers. M.a.w. steeds bezig zijn met de toekomst, hoewel dat weer moeilijk is met al de oudjes, vroeger dit en vroeger dat, u kent dat wel.
Echt warm was het niet. Integendeel, gelukkig wel droog.
De tocht zelve was een aangename verrassing, deze organisatie gaat niet op de automatische toer maar bezoekt ook eens andere gedeelten van deze streek.
Heel erg glooiend, en steeds keren en wenden. Kortom een genot voor de fiets en zijn rijder. Gelukkig was het wegdek droog, want de wegen moeten nog wel met behulp van enige Griekse subsidie worden geplaveid. Het was goed uitkijken.
Complimenten ook voor het onderhouden tempo, we zijn de gehele rit zonder haantjes gedrag van wie dan ook bij elkaar gebleven. De teamspirit was duidelijk aanwezig. Veel beklimmingen zitten niet in deze klassieker, slechts een vijftal genomineerde wegverhogingen konden worden genoteerd. Een leuke constatering zo aan het begin van het seizoen.
Wel heeft de asfaltcommissie schijnbaar nauwe contacten met Kim-Il-Sung uit Noord-Korea. Er kon gekozen worden bij een bepaalde afsplitsing tussen 83 - 112 of 149 km. Ik moet zeggen dat ik nog nooit bij een bepaalde bocht zo snel mensen heb zien versnellen om (wat dacht u) op dat weggedeelte te komen die voerde naar de 83 km. Geen overleg, discussies, voorstellen enz. Het dwingend oog van de nieuwe voorzitter was overtuigend genoeg. Dat beloofd nog wat voor de toekomst met dat nieuwe beleid.
De tocht vorderde gestaag, opgezadeld met een tweetal perfecte rustplaatsen.
Alleen bij die Roman rustplaats blijft het oppassen om bepaalde TC Walcheren leden van de bierkraan weg te houden. De koers werd steeds fabuleuzer, overigens mag ik dit woord gebruiken na overleg met de moddercommissie.
Uiteindelijk kwam de eindstreep in zicht, het einde van een fenomenale etappe.
Na nog een consumptie te hebben genomen werd weer de thuisreis aanvaard.
Dat ging zo makkelijk nog niet, na een paar uur in Zottegem te hebben rondgedoold konden we eindelijk parkeerplaats zeven weer vinden.
Ik wil een ieder dank zeggen voor deze fantastische dag, het smaakt naar meer.
Een gezellige dag met sympathieke renners, wat wil men nog meer in een fietsleven.
En de waardering voor de toercommissie luid : Uitmuntend !!!!!
Ronnie Krocke