01-11-2015 | Eede / Middelburg
De tocht naar Eede/Middelburg werd aangevangen met een drietal debutanten voor wat betreft dit seizoen. Bart was weer terug na een jaartje op stal te zijn geweest , Theo had zijn fiets een dure (tenminste voor een AOW-er) onderhoudsbeurt laten geven en dacht nu maar eens uit proberen en Rob had de heropvoeding van zijn kleinkind in andere handen gegeven i.v.m. onvoldoende vooruitgang. Ook was weer aanwezig Piet met zijn overbekend busje. Gelukkig had dit vehikel een wasbeurt gekregen, waardoor het weer toonbaar op de weg kon rijden. Tevens was Simon na een weekje afwezigheid weer terug op het nest, vorige week was hij afwezig omdat hij aan het jagen was op zwijnen op de Veluwe. Jan (onze gewaardeerde voorzitter) had zich helaas ziek afgemeld.
Bestuurslid zijn bij de TC Walcheren is een zware functie, vorige week had Bart zich ook al ziek moeten afmelden. Allemaal stress. Ook Tom (zou later blijken tijdens de rit) had een iets mindere dag. Dit lag echter niet aan de zwaarte als commissielid, maar meer aan het feit dat Tom er een iets meer serieuzere levensstijl op moet nahouden willen er prestaties te voorschijn komen.
Zo, na dit populaire begin als schrijver van dit artikel konden we naar de startplaats rijden.
Gelukkig had de NV Westerscheldetunnel ook een duitje in de zak gedaan, zodat we tolvrij Vlaanderen konden invliegen. Tom had gelukkig een tom-tom geïnstalleerd in zijn wagen, waardoor we evenals vorige week naar Essen, via allerlei afslagen geheel Vlaanderen hebben gezien vooraleer we Eede bereikten. Gelukkig hebben ze bij de vereniging die deze etappe organiseerde alle tijd, men kan starten tot 14:00 uur. In dit gebied van de wereld hebben ze gelukkig nog alle tijd. Nadat we auto konden parkeren op een geasfalteerde grasvlakte spoedden we ons naar de inschrijftafel. Gelukkig waren we allen lid van de TC Walcheren, even de NTFU kaart, scannen en vertrekken maar.
Het parcours was van een ongekende schoonheid. Het traject was zodanig dat het gehele scala van ondergronden aan de beurt kwam. Asfalt, gras, bos, veldwegen, slingerende paden, langs kanalen, enz. Een leukere klassieker bestaat bijna niet. Ook was het uitermate goed uitgepijld .
Zoals u kunt lezen was er sprake van een enorme variatie, hetgeen de fietsvreugde deed toenemen. Omdat we allemaal in goede conditie verkeerden op deze rit, werd gekozen voor de 47 km. De groepjes werden vanzelf gevormd, zonder enige discussie. Klasse mannen !!!!
Op de helft van de tocht was een rustlocatie gesitueerd. Nu deze rustlocatie staat voorlopig op de eerste plaats, wat een uitzoek qua drinken en (vooral) koeken. Veel chocolade, volgend jaar gaan we weer naar deze klassieker.
Na deze rust werd het gebied nog fabuleuzer. Allerlei flora en fauna kwamen voorbij. En wat een rust, leden met stress verschijnselen in hun lichaam kunnen hun geneesheer overslaan, maar gewoon een dagje Eede boeken. Uiteindelijk kwamen we dan toch nog terug bij het café De Tol.
Een fantastische sfeerrijke herberg, waar de rust en de gezelligheid je bevangt.
Het hoogtepunt punt van deze koers was het gegeven dat er allerlei boekjes lagen bij de inschrijftafel, waarin tientallen tochten staan vermeld. Dus dit seizoen komen we wel door.
Gelukkig was er nog een lid jarig geweest, waardoor de Leffe en de Palm volop vloeiden in deze uitspanning. Niemand jarig, geen probleem : Even denken aan Huub van der Lubbe die een lied heeft gemaakt getiteld : âElke dag valt er iets te vieren, in het groot of in het kleinâ.
Na de tom-tom van Tom te hebben uitgeschakeld kwamen we daardoor nog voor het donker terug op Walcheren.
En nu serieus :
Ik wil Tom, Simon, Bart, Rob, Piet en Theo dank zeggen voor deze perfecte dag en de tomeloze inzet. !!!! Lachen, fietsen, elkaar helpen. Prima
Gemoedelijkheid en saamhorigheid vierden hoogtij. En dat moeten we zo houden in de komende maanden, lekker samen ontspannen fietsen ongeacht iemands niveau.
Want dat is ook de bedoeling van de TC Walcheren lijkt mij, lekker sporten met een gezellig samenzijn na afloop.
Tot volgende week in Brugge.
Ronnie.