Welkom op de website van toerclub Walcheren !
Auteur: Ronnie Krocké
beheer forum
Aantal berichten: 69
20-01-2018 | Verslag Gentbrugge.
ZATERDAG 20 JANUARI 2018 GENTBRUGGE.
De trip naar Gentbrugge zou een bijzondere tocht worden. De aanwezige leden van uw vereniging waren de getalenteerden bij onze vereniging.
Te weten Leen van T., Leen L., Bert, Frans, Simon en Ronnie. De reis er naar toe zette al tegelijk vraagtekens bij de vooruitgang
in onze multiculturele samenleving. Ook bij de TC Walcheren nog niet op orde. De Zeeuwen apart en de Limburgers apart in de
vehikels.Verzamelen bij de tolpoortjes, waarna we dan weer wel gezamenlijk naar Vlaanderen reden. Door het mooie Vlaanderen kwamen
we in de voorstad van Gent aan. Een leuke startlocatie, evenwel altijd moeilijk parkeren in zo'n binnenstad. Na de inschrijving
(met korting met onze NTFU-kaart) konden we vertrekken. Totaal kende deze koers overigens een 700 deelnemers.
Het parcours was aangepast volgens een medewerker, volgens deze opmerking waren de modderstroken te gek voor woorden.
We begonnen dan ook via asfaltpaden. Maar zie na ongeveer 5 kilometer stonden we al stil. Een zak was in de
derailleurwieltjes van Frans beland. Overigens moet in dit geval onder "zak" geen persoon worden bedacht, maar iets van plastic.
Dat zat dus tegen. Gelukkig hadden we Leen L.bij ons, die 60 jaar geleden een opleiding had genoten als werktuigbouwkundige.
Trouwens aan dit verslag is ook een prijsvraag verbonden, hoe oud is deze Leen L. dan inmiddels dan wel niet.
Het tangetje bracht uitkomst in eerste instantie. Het latere handmatige werk werd verricht door Bert. Trouwens gaaf en tof
om te zien dat er ook nog heel wat dient te geschieden in het Limburgse. De Noord-Limburger (Bert) enorme vieze handen
bij deze herstelwerkzaamheden en de andere Zuid-Limburger (Frans) stond het één en ander van afstand te bewonderen, met schone handen.
Een typische taakverdeling in dit Limburgse. Na dit voorval gingen we weer spoedig op pad, de modder werd gelukkig iets heftiger,
zodat we het stof happen kwijt waren. Leen van T. was ook in vorm, hij pedaleerde over alle soppige stroken of hij een koersje
aan het fietsen was met de asfaltcommissie. Trouwens die hebben weer een mooie kalender gefabriceerd op de site. Complimenten.
Nadat we waren gearriveerd bij de eerste splitsing, fietste op dat moment (toevallig?!) Simon op kop, die als een Noord-Koreaan
(Kim-Il-Siem) besloot om de grootste afstand te kiezen (53 km). Dat typeert de echte leider, geen overleg, maar handelen.
Het stof was helemaal niet meer aan de orde en allerlei binnenmeertjes ontstonden spontaan. Een paar maal waren we Leen L. kwijt
op zijn 26inch wieltjes. Uiteindelijk belanden we uiteindelijk toch bij de rustpost en het moet gezegd, hier waren de
echte vrijwilligers aan het werk. Onder een lekkend tentje daar uren staan lijkt mij geen pretje. Maar zie, de bevoorrading
was optima forma ! Chocolade aanwezig in allerlei denkbare geledingen, hier komen we het volgend seizoen terug.
En helemaal fabuleus is de mededeling dat de vrijwilligers van de organiserende club alles wisten van Zeeland. In dit gebied
schijnbaar nog geen gebrek aan leraren op aardrijkskundig gebied. Ook de verwondering bij de bevoorrading aanwezig dat men
helemaal uit Zeeland een tochtje komt bijwonen. Tenslotte nog de mededeling van de vrijwilligers aldaar dat niet alleen
het tentje lekte, maar dat heel de stad Gent lekt. Of daar binnenkort ook gemeenteraadsverkiezingen zijn, hebben we niet
nagevraagd.
Het tweede gedeelte ging een aanvang nemen, gelukkig heeft ook de overheid aldaar ontdekt dat er te veel stof is, want er waren
verschillende asfalteringswerkzaamheden bezig. Het werd steeds modderiger ondertussen en vooral koud. We hebben
dan ook als verstandige coureurs besloten om het deze tocht te houden op een 42 km. Deze keer wel in overleg,
Kim-Il-Siem was in geen velden of wegen meer te herkennen, hij had een lusje extra gefietst, tsja......................
Bij terugkomst hebben we, omdat we nog geen water hadden gezien, de karretjes nog afgespoeld.
Het was een magnifieke tour, met een grote saamhorigheid en bovenal humor.Klasse mannen.
Als je maar gezond bent, een beetje kou en water, ach, dat is dan onbelangrijk.
Tot de volgende etappe en een ieder dank (ondanks het weer) voor het opgebrachte aanstekelijke enthousiasme.
Voor klachten omtrent het bovengenoemd evenement ga ik mij niet mee bezig houden, contact opnemen met Tommie in die gevallen.
Ronnie.
ZATERDAG 20 JANUARI 2018 GENTBRUGGE.
De trip naar Gentbrugge zou een bijzondere tocht worden. De aanwezige leden van uw vereniging waren de getalenteerden bij onze vereniging.
Te weten Leen van T., Leen L., Bert, Frans, Simon en Ronnie. De reis er naar toe zette al tegelijk vraagtekens bij de vooruitgang
in onze multiculturele samenleving. Ook bij de TC Walcheren nog niet op orde. De Zeeuwen apart en de Limburgers apart in de
vehikels.Verzamelen bij de tolpoortjes, waarna we dan weer wel gezamenlijk naar Vlaanderen reden. Door het mooie Vlaanderen kwamen
we in de voorstad van Gent aan. Een leuke startlocatie, evenwel altijd moeilijk parkeren in zo'n binnenstad. Na de inschrijving
(met korting met onze NTFU-kaart) konden we vertrekken. Totaal kende deze koers overigens een 700 deelnemers.
Het parcours was aangepast volgens een medewerker, volgens deze opmerking waren de modderstroken te gek voor woorden.
We begonnen dan ook via asfaltpaden. Maar zie na ongeveer 5 kilometer stonden we al stil. Een zak was in de
derailleurwieltjes van Frans beland. Overigens moet in dit geval onder "zak" geen persoon worden bedacht, maar iets van plastic.
Dat zat dus tegen. Gelukkig hadden we Leen L.bij ons, die 60 jaar geleden een opleiding had genoten als werktuigbouwkundige.
Trouwens aan dit verslag is ook een prijsvraag verbonden, hoe oud is deze Leen L. dan inmiddels dan wel niet.
Het tangetje bracht uitkomst in eerste instantie. Het latere handmatige werk werd verricht door Bert. Trouwens gaaf en tof
om te zien dat er ook nog heel wat dient te geschieden in het Limburgse. De Noord-Limburger (Bert) enorme vieze handen
bij deze herstelwerkzaamheden en de andere Zuid-Limburger (Frans) stond het één en ander van afstand te bewonderen, met schone handen.
Een typische taakverdeling in dit Limburgse. Na dit voorval gingen we weer spoedig op pad, de modder werd gelukkig iets heftiger,
zodat we het stof happen kwijt waren. Leen van T. was ook in vorm, hij pedaleerde over alle soppige stroken of hij een koersje
aan het fietsen was met de asfaltcommissie. Trouwens die hebben weer een mooie kalender gefabriceerd op de site. Complimenten.
Nadat we waren gearriveerd bij de eerste splitsing, fietste op dat moment (toevallig?!) Simon op kop, die als een Noord-Koreaan
(Kim-Il-Siem) besloot om de grootste afstand te kiezen (53 km). Dat typeert de echte leider, geen overleg, maar handelen.
Het stof was helemaal niet meer aan de orde en allerlei binnenmeertjes ontstonden spontaan. Een paar maal waren we Leen L. kwijt
op zijn 26inch wieltjes. Uiteindelijk belanden we uiteindelijk toch bij de rustpost en het moet gezegd, hier waren de
echte vrijwilligers aan het werk. Onder een lekkend tentje daar uren staan lijkt mij geen pretje. Maar zie, de bevoorrading
was optima forma ! Chocolade aanwezig in allerlei denkbare geledingen, hier komen we het volgend seizoen terug.
En helemaal fabuleus is de mededeling dat de vrijwilligers van de organiserende club alles wisten van Zeeland. In dit gebied
schijnbaar nog geen gebrek aan leraren op aardrijkskundig gebied. Ook de verwondering bij de bevoorrading aanwezig dat men
helemaal uit Zeeland een tochtje komt bijwonen. Tenslotte nog de mededeling van de vrijwilligers aldaar dat niet alleen
het tentje lekte, maar dat heel de stad Gent lekt. Of daar binnenkort ook gemeenteraadsverkiezingen zijn, hebben we niet
nagevraagd.
Het tweede gedeelte ging een aanvang nemen, gelukkig heeft ook de overheid aldaar ontdekt dat er te veel stof is, want er waren
verschillende asfalteringswerkzaamheden bezig. Het werd steeds modderiger ondertussen en vooral koud. We hebben
dan ook als verstandige coureurs besloten om het deze tocht te houden op een 42 km. Deze keer wel in overleg,
Kim-Il-Siem was in geen velden of wegen meer te herkennen, hij had een lusje extra gefietst, tsja......................
Bij terugkomst hebben we, omdat we nog geen water hadden gezien, de karretjes nog afgespoeld.
Het was een magnifieke tour, met een grote saamhorigheid en bovenal humor.Klasse mannen.
Als je maar gezond bent, een beetje kou en water, ach, dat is dan onbelangrijk.
Tot de volgende etappe en een ieder dank (ondanks het weer) voor het opgebrachte aanstekelijke enthousiasme.
Voor klachten omtrent het bovengenoemd evenement ga ik mij niet mee bezig houden, contact opnemen met Tommie in die gevallen.
Ronnie.