Welkom op de website van toerclub Walcheren !
Hoera! We hebben een jarige!
Auteur: Leen van Tol
lid forum
Aantal berichten: 19
03-06-2019 | Uitwisselingstocht
Op 01 juni j.l. hebben 8 leden van de TC Walcheren aan de uitwisselingstocht deelgenomen, die ditmaal georganiseerd was door TC Sas van Gent. Na ontvangst met koffie/thee en een Zeeuws Vlaamse lekkernij, gingen we om 10.00 uur van start naar Kanegem het geboortedorp van Briek Schotte. Het was overigens wel een domper dat TC Stiphout had afgezegd vanwege blessures/ziektes en niet aanwezig was. Niet leuk voor de organisatie. De zonovergoten dag, weinig wind, prachtige route, geweldig tempo met goede voorrijders maakten de afwezigheid al snel goed en arriveerden we in het dorp Kanegem, deelgemeente van Tielt.
Wie was Briek Schotte? Ik had nog nooit van de brave borst gehoord. In Kanegem wordt dit jaar herdacht dat hij 100 jaar geleden aldaar geboren is en voor de kerk is een standbeeld (zittend op zijn fiets op ware grootte) voor hem opgericht.
Briek (Albéric) Schotte (1919-2004) rijdt op vijftienjarige leeftijd zijn eerste koers, een cafékoers met biertonnen. Het is het begin van een sportcarrière die een halve eeuw duurt en van IJzeren Briek een mythe maakt. Een volksjongen met een gebeeldhouwde kop die blijft stoempen en die nooit afgeeft, over kasseien en in guur weer, een tube over zijn schouders. Hij beantwoordt aan het archetype van de Flandrien, de noeste boerenjongen die het opneemt tegen beter uitgeruste en begeleide renners uit Frankrijk en Italië. Hoewel hij dat zelf relativeerde: "Door mijn positie op de fiets gaf ik de indruk dat ik meer afzag dan in werkelijkheid het geval was". Andere uitspraken:
‘Anders dan vroeger? Ge moet tegenwoordig om te winnen nog altijd den eersten zijn of ‘Zevenentwintig keer over de Cauberg. Ik vond dat niet lastig. Ik ging van ’t gedacht uit dat het de laatste ronde toch arrivée was’ of als ge dood zit moet ge juist demarreren, omdat de kans groot is dat anderen ook dood zitten.
Na een fotosessie bij het standbeeld, werd in bijzonder goede sfeer aan de terugtocht begonnen om na 125 km weer in Sas van Gent aan te komen. Voor een aantal was dit genoeg. Maar drie bikkels van onze club, stapten na een versnapering te hebben genuttigd, weer fris op de fiets om het bootje in Breskens te halen. Chapeau mannen. De overigen hebben na het douchen nog van een heerlijke maaltijd genoten in De Gastronoom. Een prachtige goed georganiseerde dag met een heel mooie route.
Leen van Tol
Op 01 juni j.l. hebben 8 leden van de TC Walcheren aan de uitwisselingstocht deelgenomen, die ditmaal georganiseerd was door TC Sas van Gent. Na ontvangst met koffie/thee en een Zeeuws Vlaamse lekkernij, gingen we om 10.00 uur van start naar Kanegem het geboortedorp van Briek Schotte. Het was overigens wel een domper dat TC Stiphout had afgezegd vanwege blessures/ziektes en niet aanwezig was. Niet leuk voor de organisatie. De zonovergoten dag, weinig wind, prachtige route, geweldig tempo met goede voorrijders maakten de afwezigheid al snel goed en arriveerden we in het dorp Kanegem, deelgemeente van Tielt.
Wie was Briek Schotte? Ik had nog nooit van de brave borst gehoord. In Kanegem wordt dit jaar herdacht dat hij 100 jaar geleden aldaar geboren is en voor de kerk is een standbeeld (zittend op zijn fiets op ware grootte) voor hem opgericht.
Briek (Albéric) Schotte (1919-2004) rijdt op vijftienjarige leeftijd zijn eerste koers, een cafékoers met biertonnen. Het is het begin van een sportcarrière die een halve eeuw duurt en van IJzeren Briek een mythe maakt. Een volksjongen met een gebeeldhouwde kop die blijft stoempen en die nooit afgeeft, over kasseien en in guur weer, een tube over zijn schouders. Hij beantwoordt aan het archetype van de Flandrien, de noeste boerenjongen die het opneemt tegen beter uitgeruste en begeleide renners uit Frankrijk en Italië. Hoewel hij dat zelf relativeerde: "Door mijn positie op de fiets gaf ik de indruk dat ik meer afzag dan in werkelijkheid het geval was". Andere uitspraken:
‘Anders dan vroeger? Ge moet tegenwoordig om te winnen nog altijd den eersten zijn of ‘Zevenentwintig keer over de Cauberg. Ik vond dat niet lastig. Ik ging van ’t gedacht uit dat het de laatste ronde toch arrivée was’ of als ge dood zit moet ge juist demarreren, omdat de kans groot is dat anderen ook dood zitten.
Na een fotosessie bij het standbeeld, werd in bijzonder goede sfeer aan de terugtocht begonnen om na 125 km weer in Sas van Gent aan te komen. Voor een aantal was dit genoeg. Maar drie bikkels van onze club, stapten na een versnapering te hebben genuttigd, weer fris op de fiets om het bootje in Breskens te halen. Chapeau mannen. De overigen hebben na het douchen nog van een heerlijke maaltijd genoten in De Gastronoom. Een prachtige goed georganiseerde dag met een heel mooie route.
Leen van Tol