Welkom op de website van toerclub Walcheren !
Hoera! We hebben een jarige!
Auteur: Leen Louwerse
lid forum
Aantal berichten: 84
18-08-2019 | oude doos 6
Rondje Oosterschelde
25 mei, 9uur, 7 liefhebbers, Bert, Marjo, Willem, Kees B, Guus, Simon en Leen wachten geduldig tot er meer mensen komen, 9.20 vertrek. Een fikse wind en een blauwe lucht, kortom heerlijk fietsweer. Over de kering naar Schouwen lekker wind in de rug dus een makkelijk. Het tempo is goed evenals het humeur de koffiestop is gepland in Bruinisse. Zoals gewoonlijk redelijk rustig op de weg met op de gebruikelijke plaatsen groepen duikers.
In Bruinisse een tegenvaller, het restaurant is niet open, nog steeds zon en tot hier wind mee gehad.
Besloten wordt om bij de caissons, de Vierbannen te stoppen, na het eerste stukje wind tegen.
Bij het verlaten van Bruinisse zien we de lucht sterk veranderen, een zeer donkere en laaghangende bewolking. 1 km verder regenjassen aan, het stuift op het veld en er barst een hagel, regen en wind bui los. Daar sta je dan achter een dijk, niets om te schuilen als een stel paarden met de kont op de wind zielig te zijn. Toch maar verder, het is snel weer droog en zonnig. Als een stel verzopen katten bij de Vierbannen aangekomen (78 km op de teller) waar we toch welkom zijn en de koffie met appelgebak goed laten smaken. Onder elke stoel vormt zich een plas.
Verder, het is nog steeds zonnig, Zierikzee in de zon de Zeelandbrug nog in de zon maar Colijnsplaat is niet meer te zien. Regenjas weer aan, heel de brug in de regen en hagel gereden, wind recht op kop. Nu mogen natuurlijk Bert en Willem kopwerk verrichten, ik weet mijn plaats uit de wind en volgen met moeite. Over de brug opsplitsing, Guus en Simon gaan over de Piet langs het Veerse meer en wij over Colijnsplaat, niet geheel volgens de route maar zwaar genoeg. Wissenkerke, het is genoeg geweest voor Marjo, zij rijdt liever alleen verder. Ik voel de km’s ook al zitten en als er kop over kop gereden gaat worden moet ik voor Kamperland telkens lossen. Het tempo gaat er uit, de koek is op.
Dan is naar Koudekerke nog ver maar niet getreurd, gewoon doorgaan.
Kees haakt af op de Meinersweg, hij gaat naar een receptie Bert, Willem en ik door naar de stempelpost waar ik zuchtend en steunend binnenval voor een paar consumpties en de evaluatie.
Zere benen, moe, wel tevreden met de 130 km, het was voor mij ver genoeg.
Leen
Kijk eens hoe ik ga!
Rondje Oosterschelde
25 mei, 9uur, 7 liefhebbers, Bert, Marjo, Willem, Kees B, Guus, Simon en Leen wachten geduldig tot er meer mensen komen, 9.20 vertrek. Een fikse wind en een blauwe lucht, kortom heerlijk fietsweer. Over de kering naar Schouwen lekker wind in de rug dus een makkelijk. Het tempo is goed evenals het humeur de koffiestop is gepland in Bruinisse. Zoals gewoonlijk redelijk rustig op de weg met op de gebruikelijke plaatsen groepen duikers.
In Bruinisse een tegenvaller, het restaurant is niet open, nog steeds zon en tot hier wind mee gehad.
Besloten wordt om bij de caissons, de Vierbannen te stoppen, na het eerste stukje wind tegen.
Bij het verlaten van Bruinisse zien we de lucht sterk veranderen, een zeer donkere en laaghangende bewolking. 1 km verder regenjassen aan, het stuift op het veld en er barst een hagel, regen en wind bui los. Daar sta je dan achter een dijk, niets om te schuilen als een stel paarden met de kont op de wind zielig te zijn. Toch maar verder, het is snel weer droog en zonnig. Als een stel verzopen katten bij de Vierbannen aangekomen (78 km op de teller) waar we toch welkom zijn en de koffie met appelgebak goed laten smaken. Onder elke stoel vormt zich een plas.
Verder, het is nog steeds zonnig, Zierikzee in de zon de Zeelandbrug nog in de zon maar Colijnsplaat is niet meer te zien. Regenjas weer aan, heel de brug in de regen en hagel gereden, wind recht op kop. Nu mogen natuurlijk Bert en Willem kopwerk verrichten, ik weet mijn plaats uit de wind en volgen met moeite. Over de brug opsplitsing, Guus en Simon gaan over de Piet langs het Veerse meer en wij over Colijnsplaat, niet geheel volgens de route maar zwaar genoeg. Wissenkerke, het is genoeg geweest voor Marjo, zij rijdt liever alleen verder. Ik voel de km’s ook al zitten en als er kop over kop gereden gaat worden moet ik voor Kamperland telkens lossen. Het tempo gaat er uit, de koek is op.
Dan is naar Koudekerke nog ver maar niet getreurd, gewoon doorgaan.
Kees haakt af op de Meinersweg, hij gaat naar een receptie Bert, Willem en ik door naar de stempelpost waar ik zuchtend en steunend binnenval voor een paar consumpties en de evaluatie.
Zere benen, moe, wel tevreden met de 130 km, het was voor mij ver genoeg.
Leen
Kijk eens hoe ik ga!