Welkom op de website van toerclub Walcheren !
Hoera! We hebben een jarige!
Auteur: Leen Louwerse
lid forum
Aantal berichten: 84
20-12-2019 | Oude doos 3
5 April 2008
Wat was er veel slecht weer voorspeld en wat viel dat achteraf mee.
De TCW ers die mee gingen waren Bart, Adrie R, Piet B en Leen L, 2 oud collega’s Rinie en Ernst en de gids Piet kwam met Leo en Jolanda?.
Het regende flink toen ik opgehaald werd maar we hadden er toch wel zin in, na mij werden Bart en Ernst ingeladen en in Kapelle pikten we volgens afspraak Rinie op.
De reis naar de start locatie in Hoogerheide verliep voorspoedig en onder het genot van de koffie even wachten op de gids, Piet met zijn gevolg ondertussen plensde het flink.
We gingen om ongeveer 10.30 van start en toen het regende net nog iets, de weg was wel erg nat en binnen de kotste tijd zagen we er rondom erg modderig uit, een uitzondering, Leo, hij had het beste spatbord.
We waren aan elkaar gewaagd en de route was weer erg mooi maar de ondergrond zuigend en zwaar met erg veel plassen, dat vond niet iedereen erg, Rinie spoelde zich regelmatig schoon dacht hij maar als je achter hem reed dacht je daar anders over. Als gewoonlijk had Piet weer hele nieuwe stukken in de route waarvan de technische en mooie stukken elkaar regelmatig afwisselde. Na verloop van tijd werd het zelfs droog en de zon probeerde er door te komen.
We reden richting Putte en maakten minder km’s dan normaal. Als we bij eerdere tochten al vaker natte omstandigheden hadden dan was het aantal plassen en modderstukken toch minder dan nu het geval.
In Putte aangekomen, bij Het Witte Paard stond er nog maar 17 km op de teller en wij waren toch al aardig aan een stop toe.
Gelukkig doen ze daar niet moeilijk als er een stel modderkluiten binnen komt want dat was het geval.
De meegenomen broodjes gingen er grif in en de drankjes (zonder zand) ook. Het is ondertussen mooi zonnig weer geworden, lekker meegenomen.
Na een uurtje gaan we weer verder en na eerst een stukje bos moeten we over een zandweg en deze is erg zwaar en zuigend, weinig gepraat en aardig wat gezucht, wel goed om weer op temperatuur te komen.
Dan volgen er weer erg mooie bospaden met alle omstandigheden die het ATB en leuk maken. Ook nu blijft de groep goed bij elkaar er zijn vandaag opvallend weinig buitelingen en botsingen met obstakels.
Na enige tijd geeft Jolanda aan het zwaar te hebben. We zijn heel kort bij de provinciale weg en zij gaat via een verkorting over deze weg terug. Wij gaan door het bos verder en doordat de vermoeidheid een rol gaat spelen wordt er wat vaker gevallen en / of een obstakel geraakt. Bart raakt ook iets en verbuigt zijn derailleur die daarna vervelend blijft doen, wat niet goed voor het vertrouwen.
Ik ga ook bijna de mist in op een smal paadje met iets te hoge snelheid kan ik nog door een val op tijd stoppen in plaats van een helling af en het bos in te moeten, jammer voor Adrie want die reed achter mij en moest nu ook stoppen.
Eenmaal weer dicht bij het schooltje en aan het eind van de rit begeeft Bart zijn derailleur het bijna, hierdoor valt de groep uiteen, na enige tijd dus hergroeperen en gezamenlijk terug naar Famililand, daar aangekomen staat er slechts 34 km op de teller en toch is het voor diverse deelnemers genoeg. We verkleden op de parkeerplaats en het is tijd om de fietsen in een plas te wassen met de meegenomen auto was borstel, dit is raadzaam voor ze de bus in gaan. De daarna onvermijdelijke evaluatie verloopt in heel ontspannen sfeer, terug kijkend op een mooie tocht en zeer meevallend weer.
De volgende tocht in december is al vastgelegd, voor de liefhebbers de week na sinterklaas!
Leen .
Kijk eens hoe ik ga!
5 April 2008
Wat was er veel slecht weer voorspeld en wat viel dat achteraf mee.
De TCW ers die mee gingen waren Bart, Adrie R, Piet B en Leen L, 2 oud collega’s Rinie en Ernst en de gids Piet kwam met Leo en Jolanda?.
Het regende flink toen ik opgehaald werd maar we hadden er toch wel zin in, na mij werden Bart en Ernst ingeladen en in Kapelle pikten we volgens afspraak Rinie op.
De reis naar de start locatie in Hoogerheide verliep voorspoedig en onder het genot van de koffie even wachten op de gids, Piet met zijn gevolg ondertussen plensde het flink.
We gingen om ongeveer 10.30 van start en toen het regende net nog iets, de weg was wel erg nat en binnen de kotste tijd zagen we er rondom erg modderig uit, een uitzondering, Leo, hij had het beste spatbord.
We waren aan elkaar gewaagd en de route was weer erg mooi maar de ondergrond zuigend en zwaar met erg veel plassen, dat vond niet iedereen erg, Rinie spoelde zich regelmatig schoon dacht hij maar als je achter hem reed dacht je daar anders over. Als gewoonlijk had Piet weer hele nieuwe stukken in de route waarvan de technische en mooie stukken elkaar regelmatig afwisselde. Na verloop van tijd werd het zelfs droog en de zon probeerde er door te komen.
We reden richting Putte en maakten minder km’s dan normaal. Als we bij eerdere tochten al vaker natte omstandigheden hadden dan was het aantal plassen en modderstukken toch minder dan nu het geval.
In Putte aangekomen, bij Het Witte Paard stond er nog maar 17 km op de teller en wij waren toch al aardig aan een stop toe.
Gelukkig doen ze daar niet moeilijk als er een stel modderkluiten binnen komt want dat was het geval.
De meegenomen broodjes gingen er grif in en de drankjes (zonder zand) ook. Het is ondertussen mooi zonnig weer geworden, lekker meegenomen.
Na een uurtje gaan we weer verder en na eerst een stukje bos moeten we over een zandweg en deze is erg zwaar en zuigend, weinig gepraat en aardig wat gezucht, wel goed om weer op temperatuur te komen.
Dan volgen er weer erg mooie bospaden met alle omstandigheden die het ATB en leuk maken. Ook nu blijft de groep goed bij elkaar er zijn vandaag opvallend weinig buitelingen en botsingen met obstakels.
Na enige tijd geeft Jolanda aan het zwaar te hebben. We zijn heel kort bij de provinciale weg en zij gaat via een verkorting over deze weg terug. Wij gaan door het bos verder en doordat de vermoeidheid een rol gaat spelen wordt er wat vaker gevallen en / of een obstakel geraakt. Bart raakt ook iets en verbuigt zijn derailleur die daarna vervelend blijft doen, wat niet goed voor het vertrouwen.
Ik ga ook bijna de mist in op een smal paadje met iets te hoge snelheid kan ik nog door een val op tijd stoppen in plaats van een helling af en het bos in te moeten, jammer voor Adrie want die reed achter mij en moest nu ook stoppen.
Eenmaal weer dicht bij het schooltje en aan het eind van de rit begeeft Bart zijn derailleur het bijna, hierdoor valt de groep uiteen, na enige tijd dus hergroeperen en gezamenlijk terug naar Famililand, daar aangekomen staat er slechts 34 km op de teller en toch is het voor diverse deelnemers genoeg. We verkleden op de parkeerplaats en het is tijd om de fietsen in een plas te wassen met de meegenomen auto was borstel, dit is raadzaam voor ze de bus in gaan. De daarna onvermijdelijke evaluatie verloopt in heel ontspannen sfeer, terug kijkend op een mooie tocht en zeer meevallend weer.
De volgende tocht in december is al vastgelegd, voor de liefhebbers de week na sinterklaas!
Leen .
Kijk eens hoe ik ga!